Opnamen in Afrika voor tweede documentaire van start

/0 Reacties/in /door

Maandag ben ik na twee dagen reizen aangekomen in Tanzania, waar ik drie weken verblijf voor de opnamen van mijn tweede documentaire. Deze film gaat over Project NICU. NICU staat voor Neonatale Intensive Care Unit, ook wel couveuseafdeling genoemd. Op deze afdeling worden ernstig zieke- en te vroeg geboren baby’s opgenomen.

Ter voorbereiding op de opnamen heb ik maandagmiddag eerst intensief kennisgemaakt met het ziekenhuis. Ik mocht mee naar de operatiekamer en naast de arts staan terwijl zij een keizersnede uitvoerde, het gezond geboren baby’tje in mijn armen nemen (zie foto 1) en hem naar de afdeling brengen waar hij verblijft tot zijn moeder is bijgekomen van de operatie. Ook was ik aanwezig bij een reanimatie van een baby die het helaas niet heeft overleefd. Binnen verschillende culturen wordt op verschillende manieren omgegaan met verlies. Ik heb het kindje vast mogen houden tijdens dit laatste proces. Ik had trillende handen van ontroering en tegelijkertijd een heel goed gevoel over de keuze bij dit kleine mannetje te blijven.

Inmiddels ben ik volop bezig met de opnamen en voelt het fantastisch vol toewijding bezig te zijn met het maken van deze documentaire.

Documentaire Make a Memory in première en online gepubliceerd

/0 Reacties/in /door

Het waarmaken van een grote droom, waar ik al een aantal jaar naartoe werk, is vorige maand uitgekomen: het maken van mijn eerste documentaire. Vrijdag 2 november is de film in première gegaan en na afloop via diverse kanalen online gepubliceerd. Ik heb deze film volledig zelfstandig gemaakt, zowel de productie, het redactiewerk, de regie, het camerawerk, het afnemen van de interviews als de montage heb ik gedaan.

Voor deze film, waarin de doelgroep en missie van stichting Make a Memory centraal staan, ben ik met 29 mensen die hun kind hebben verloren of betrokken zijn bij ouders die een kind hebben verloren, afgereisd naar Frankrijk. Tijdens de opnamen zag ik veel tranen, rouw en pijn, maar ook heel veel liefde, verbinding en moed. Het was ontzettend mooi en hartverwarmend om mensen op deze intieme momenten te mogen filmen en interviewen.

Door de openheid en kwetsbaarheid van deze ouders, in combinatie met het inzetten van mijn eigen vaardigheden wat betreft het maken van reportages en ervaringen met verlies, is het gelukt om in deze documentaire de verhalen van deze mensen integer en krachtig in woord en beeld te vertellen.